Hiszpańscy zawodnicy zdominowani MotoGP w ostatnich latach. Tę drogę do globalnej dominacji prześledził Alex Criville, który w 1992 roku został pierwszym Hiszpanem, który wygrał wyścig klasy 500 cm3. Następnie, w 1999 roku, Criville umocnił swoje miejsce w hiszpańskiej historii, zostając pierwszym hiszpańskim mistrzem w klasie Premier. Co równie ważne, przerwało to dominację amerykańskich i australijskich biegaczy i utorowało drogę niedoszłym rodakom Criville’a. Dwie dekady do przodu i dziesięć z ostatnich dwunastu

MotoGP

mistrzów MotoGP było Hiszpanami. Niektórzy zastanawiają się, jak kraj już zafascynowany popularnymi sportami, takimi jak koszykówka i piłka nożna, może jednocześnie produkować tak wielu utalentowanych zawodników MotoGP.

Prosta odpowiedź leży w inteligentnych inwestycjach poczynionych przez hiszpański rząd i niektóre duże firmy, takie jak Repsol i Telefonica Movistar. Należy jednak podkreślić ogromną rolę, jaką w rozwoju MotoGP odegrali właściciele i posiadacze praw komercyjnych i telewizyjnych,

Dorna

odegrały w rozwoju

MotoGP w Hiszpanii

. Dorna posiada te prawa od 1991 roku i od tego czasu jej misją jest reinwestowanie w ten sport. Będąc hiszpańską spółką, najbardziej skorzystała na tym Hiszpania. Wspierana przez wspomniane wcześniej firmy Repsol i Telefonica Movistar, Dorna pomogła stworzyć różne programy pomagające odkrywać i rozwijać utalentowanych młodych kolarzy w Hiszpanii.

Inwestycja ta pomogła zwiększyć dostęp do wyścigów motocyklowych, czyniąc je bardziej popularnymi w kraju. Dominacja, którą widzimy dzisiaj, była przeznaczona do zaistnienia, ponieważ ta inwestycja w podstawy sportu nie miała sobie równych na całym świecie. Wzrost popularności MotoGP, a co za tym idzie sukcesy zawodników w Hiszpanii, można przypisać sposobowi wydawania pieniędzy, a niekoniecznie ich ilości.

10-Alex Rins

Wciąż ścigający się w MotoGP, w wieku zaledwie 26 lat, Alex Rins ma nadzieję dodać do swoich już imponujących statystyk. W 90 wyścigach odniósł trzy zwycięstwa i 15 razy stanął na podium. Zawodnik Team Suzuki dołączył do zespołu w 2017 roku po zdobyciu dobrego imienia w mistrzostwach świata Moto2 i Moto3. Pobyt Rinsa w klasie Premier był jak dotąd przyzwoity, z ^{trzecim miejscem} w mistrzostwach 2020, ale nie można nie myśleć, że mógłby mieć dobrą karierę w MotoGP.

9- Joan Mir

Joan Mir, w wieku 24 lat, jest najmłodszym zawodnikiem na tej liście i choć liczba jego zwycięstw w Grand Prix jest niższa niż w przypadku innych Hiszpanów na liście, jest jeden czynnik, który wyróżnia Majorkańczyka: jego tytuł mistrzowski. Mir walczył z Fabio Quartararo i innym Hiszpanem Maverickiem Vinalesem o tytuł MotoGP 2020. W ten sposób stał się jednym z czterech Hiszpanów, którzy zdobyli mistrzostwo, a także pierwszym zawodnikiem Suzuki, który wygrał mistrzostwa od 2000 roku. Chociaż Mir nie jest jeszcze doświadczonym zawodnikiem, jego sukces w tak młodym wieku sprawia, że fani są podekscytowani tym, jak rozwinie się jego kariera w MotoGP.

8-Carlos Checa

Urodzony w Barcelonie Carlos Checa startował w MotoGP przez ponad dekadę, zdobywając dwa zwycięstwa w Grand Prix i stając na podium 24 razy. W 1998 roku Checa przeżył swój najbardziej udany sezon z Movistar Honda Pons, ledwo tracąc miejsce w pierwszej trójce i kończąc rok na ^4. miejscu. Wyczyn ten jest tym bardziej imponujący, że Checa brał udział w niemal śmiertelnej kolizji podczas Grand Prix Donnington Park w tym samym sezonie. Po długiej karierze w MotoGP, Checa z powodzeniem przeszedł do World Superbike Championship w 2008 roku.

7-Aleix Espargaro

Aleix Espargaro ma za sobą ^trzynasty sezon w MotoGP i z wiekiem staje się coraz lepszy. Jest na zaawansowanym etapie swojej kariery i po tym, jak ścigał się na mniej mocnych motocyklach w swoich pierwszych latach w MotoGP, teraz ma szansę wspiąć się po drabinie z Aprilla Racing. Miał solidną karierę, z 1 zwycięstwem w Grand Prix i 7 miejscami na podium. Historia Katalończyka nie dobiegła jednak końca, a dzięki ^drugiemu miejscu w mistrzostwach 2022 ma nadzieję wyprzedzić Quartararo i zostać ^piątym Hiszpanem, który zdobędzie tytuł MotoGP.

6-Maverick Viñales

Urodzony w Gironie Viñales dorastał startując w wyścigach motocyklowych w Katalonii. Karierę w MotoGP rozpoczął w 2014 roku, ścigając się dla Suzuki, a w 2015 roku zdobył nagrodę „debiutanta roku” po zajęciu ^12. miejsca. Dobra forma została utrzymana w kolejnym sezonie, w którym zajął ^czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Pomimo braku mistrzostwa, Viñales cieszy się udaną karierą w MotoGP i zanotował dziewięć zwycięstw i 29 podiów w 131 wyścigach. Po burzliwym zakończeniu okresu startów dla Yamahy, Viñales jest obecnie zawodnikiem zespołu Aprilla Racing.

5-Sete Gibernau

Pomimo powrotu do MotoGP w 2009 roku, Sete Gibernau miał dobrą karierę w MotoGP. Najlepiej pamiętany jest z tego, że w latach 2003 i 2004, kiedy obaj walczyli o tytuł mistrzowski, zmuszał do walki swojego kolegę z zespołu Yamaha, Valentino Rossiego. W obu sezonach Gibernau nie zdołał zająć drugiego^miejsca w klasyfikacji generalnej. Jego dzielna próba zakończenia włoskiej dominacji spotkała się jednak z aplauzem, a Gibernau świetnie radził sobie w wielu pojedynkach z Rossim, wygrywając w tym okresie osiem Grand Prix.

4-Dani Pedrosa

Pedrosa jest pamiętany przez wielu jako „największy, który nigdy nie wygrał mistrzostwa” i jest to jasne, jeśli spojrzeć na niektóre statystyki jego kariery. Jego 31 zwycięstw plasuje go na^ósmym miejscu na liście wszech czasów pod względem zwycięstw w karierze, remisując z czterokrotnym mistrzem Eddiem Lawsonem. Niemniej jednak Pedrosa jest uwielbiany przez fanów wyścigów, a po przejściu na emeryturę w 2018 roku został wprowadzony do Galerii Sław MotoGP. Dołączył do znakomitej listy zaledwie 28 kierowców i podkreślił, że pomimo braku mistrzostwa jest legendą tego sportu.

3-Alex Criville

Alex Criville był prekursorem hiszpańskich zawodników w MotoGP, będąc pierwszym zawodnikiem z tego kraju, który wygrał wyścig MotoGP w 1992 roku i pierwszym, który zdobył mistrzostwo w 1999 roku. Jego niefortunne przejście na emeryturę w 2002 roku z powodu problemów zdrowotnych sprawiło, że niektórzy zastanawiali się, czy mógłby osiągnąć więcej, gdyby kontynuował rywalizację. Jednak jego zwycięstwo w mistrzostwach w 1999 roku na zawsze pozostanie ważnym wydarzeniem w historii MotoGP: zapoczątkowało ono nową falę hiszpańskich talentów. Chociaż jego kariera została przerwana, Criville odniósł sukces w MotoGP. Ścigał się 131 razy, wygrywając 15 wyścigów i stając na podium 51 razy.

2-Jorge Lorenzo

Trzykrotny zwycięzca mistrzostw MotoGP, Lorenzo wkroczył na scenę, zajmując ^czwarte miejsce w swoim debiutanckim roku z Yamahą. W kolejnym sezonie zmusił kolegę z zespołu Yamahy i legendę MotoGP, Valentino Rossiego, do wysiłku, ^zajmując drugie miejsce za Włochem. Wreszcie, Lorenzo zdobył swoje pierwsze mistrzostwo w 2010 roku, stając się dopiero ^drugim Hiszpanem, który tego dokonał, po Alexie Criville. Zdobywając dwa kolejne mistrzostwa, odpowiednio w 2012 i 2013 roku, Lorenzo zasłużył sobie na miejsce w historii MotoGP, a już na pewno w hiszpańskim MotoGP. Jego trzy mistrzostwa uzupełnia 47 zwycięstw i 114 podiów w 203 wyścigach, podkreślając legendarny status Jorge Lorenzo.

1-Marc Marquez

Nie jest zaskoczeniem, że sześciokrotny mistrz MotoGP Marc Marquez znajduje się na szczycie tej listy. Nazywany „mrówką”, stał się jednym z najlepszych kierowców MotoGP wszechczasów i najbardziej utytułowanym z wielu hiszpańskich talentów. Jego sześciu mistrzostwom towarzyszy 59 zwycięstw i 99 miejsc na podium w 148 wyścigach.

Marquez był przeznaczony do sławy po udanym pobycie w Moto2 i został przejęty przez Repsol Honda w 2013 roku. W swoim debiutanckim sezonie został najmłodszym w historii mistrzem MotoGP, a jego obietnice na tym się nie skończyły: powtórzył ten wyczyn w kolejnym sezonie, zdobywając kolejne mistrzostwo. Po niepowodzeniu w 2015 roku powrócił, aby zdobyć kolejne cztery tytuły MotoGP. Dominacja Marqueza sprawiła, że stał się on prawdziwą legendą tego sportu: tylko Giacomo Agostini i Valentino Rossi zdobyli więcej tytułów mistrzowskich niż on.